2010/05/04

kot

Pamiętam jak tata przyniósł mi kota. Pies był zazdrosny o nowego ulubieńca domowników, kot zaś pogardzał, mruczał i bardzo mnie intrygował. Do tamtej pory nie zdawałam sobie sprawy, że przyjemnie jest posiadać takiego kota. Ojciec nazwał go Pinda, dając tym samym żywe świadectwo swojego specyficznego poczucia humoru.
Po tygodniu tata zabrał Pindę do swojego mieszkania, a po miesiącu wypuścił na wolność. Jedyną pamiątką po kocie są ślady jego brudnych łapek po tym, jak ojciec rzucił nim "za karę" o ścianę w kuchni.

1 komentarz:

  1. Anonimowy5/06/2010

    uuh...emocjonalny wstrząs tu przeżyłam

    więc będę gościć już tu zapewne...także szykuj obiecaną kawę i pączki :)

    pozdrawiam
    a.

    OdpowiedzUsuń