Pamiętam jak tata mówił zagadkowo o prezentach, które miał zamiar przywieźć dla mnie z Mediolanu. Rąbka tajemnicy uchylały listy pisane pachnącym, dziesięciokolorowym długopisem. Oczekiwania na powrót taty były długie, rozmowy telefoniczne krótkie, a nadzieje związane z tym wyjazdem - duże.
Mama też chętnie czytała te listy.
zdecydowanie zostaję. za dobrze się ogląda i czyta :)
OdpowiedzUsuńDzisiaj odebrałam nowe zdjęcia, będą więc apdejty. Zapraszam! :)
OdpowiedzUsuńbardzo lubię to światło, przestać patrzeć nie mogę...
OdpowiedzUsuń